Wat is een halfgeleider?

Halfgeleiders zijn materialen die elektrische eigenschappen tussen geleiders en isolatoren geleiden, met gelijke waarschijnlijkheid van verlies en winst van elektronen in de buitenste laag van de atoomkern, en die gemakkelijk tot PN-overgangen kunnen worden gemaakt. Zoals "silicium (Si)", "germanium (Ge)" en andere materialen.

"Halfgeleider" wordt soms gebruikt om specifiek te verwijzen naar elektronische componenten met PN-overgangen. Waaronder: diodes, triodes, MOS-transistors (veldeffecttransistors), thyristor, versterkers, EN- of NIET-poorten en andere complexe componenten die voornamelijk uit halfgeleidercomponenten bestaan.

Geïntegreerde schakeling (IC) verwijst naar de integratie van de meeste schakelingen die een bepaalde functie of meerdere functies bereiken in een enkel pakket, dat verschijnt als een enkel onderdeel in het elektronische productcircuit. Een geïntegreerde schakeling kan zijn samengesteld uit halfgeleiders of andere componenten dan halfgeleiders. De netwerktransformator op het moederbord is bijvoorbeeld samengesteld uit verschillende sets magnetische kernspoelen, maar behoort ook tot geïntegreerde schakelingen.

Chip is een subset van geïntegreerde schakelingen, voornamelijk samengesteld uit halfgeleidercomponenten. Duizenden of zelfs miljarden kleine halfgeleidercomponenten worden ontworpen en vervaardigd op een of meer substraten, en vervolgens verpakt in een chipachtige geïntegreerde schakeling, wat we nu een chip noemen. De chip bestaat niet volledig uit halfgeleiders, maar bevat ook een kleine hoeveelheid weerstanden, condensatoren en andere componenten.

"Toen de schaal van geïntegreerde schakelingen nog niet erg groot was, werd de term IC al gebruikt. In die tijd was het aantal pinnen in geïntegreerde schakelingen niet groot en waren er maar twee rijen pinnen. Daarom zijn mensen eraan gewend geraakt die kleinschalige geïntegreerde schakelingen IC's noemen.".

Later werd de schaal van geïntegreerde schakelingen erg groot en werd het oppervlak steeds groter. Twee rijen pinnen voldeden niet meer aan de eisen. In plaats daarvan werden ze vervangen door vierzijdige pinnen en werden zelfs rijen pinnen geïntroduceerd aan de onderkant van de geïntegreerde schakeling. "De dikte van geïntegreerde schakelingen is niet veel toegenomen en vormt een dunne chipvorm. Fabrikanten noemen dit type geïntegreerde schakeling Chip, wat "chip" zou moeten betekenen. Later hebben we het vertaald naar een chip.".